De eerste dag..

Goeiemorgen!
Ik weet dat het bij jullie al middag is, maar hier is het 2u vroeger. Gisteren zijn we (Marie-Sophie en ik) goed toegekomen. Op de luchthaven begon het al. Een lange fille aan de douane en dan was het zo een super boze meneer die onze paspoorten controleerde.. Echt raar die heeft geen woord gezegt. Dan kwamen we bij de bagagebandwaar super veel mensen stonden om aan te bieden om onze valiezen te dragen, maar we hebben natuurlijk vriendelijk geweigerd. Toen we buiten kwamen begon het pas. Tientallen bedelaars kwamen ons geld vragen en dan nog al die taxichauffeurs.. Maar gelukkig kwam dan die man vanWep (Hier is dat SYTO) naar ons en die ging dan mee naar een taxi. Maar toch had ik een beetje bang want er kwamen verschillende vreemde mensen onze bagage dragen en ik dacht die zullen wel vanWep zijn, maar achteraf moesten we die toch betalen.En dan in de Taxi zelf. De kilometerteller en al die andere pijltjes stonden allemaal op nul, terwijl we toch snel reden. Hier zijnwel geen rijstroken en de straten zijn vol mensen dus das echt zot hoe die hier rijden.En er zijn bijna alleen taxi's en bussen. En die busjes zitten overvol met mensen (uit de deuren en op het dak staan ook mensen..) Verder is ook de rest zo anders. Overal afval en toch ook mooie palmbomen (raar maar waar). En iedereendraagt hier van die typische afrikaanse kleren. Echt we vallen hier op. Danzijn er ook nog veel vrouwen die zo van die gigantische manden op hun hoofd hebben.. Het is anders, maar mooi!

Dan kwamen na die taxirit aan bij ons gastgezin. Een heel vriendelijk,typisch afrikaanse vrouw (een redelijk dikke vrouw helemaal in een groen mooi versierd gewaad). Dat is onze gastmoeder. Ze heeft ons onze kamer getoond (redelijk klein, heel warm en alleen twee bedden). Dan heeft ze ons een rondleiding gegeven. Langs de buitenkant lijkt het huis echt een oud en klein huis, maar vanbinnen is het gigantisch groot en mooi versierd. Dan s'avonds kwam ze ons halen voor het eten. Dat was rond 21u (23u bij jullie), dus ik had wel heel grote honger. We moesten een stoel nemen en ons zetten rond een klein tafeltje. Toen kwam de huismeid (een heel jong meisje van ongeveer15jaar) die ons 1 schotel bracht. Riz au poison (het traditioneelste gerecht van Senegal). Het is gegrilde vis met ajuin en aardappelen en veel brood (dus waarom ze het riz noemen weet ik niet). En het leukste van al is dat we met onze vingers moeten eten. Echt raar en onwennig, maar zoooo leuk :-)

Nu zijn we in het kantoor van Syto aan het wachten op iemand van Zweden en dan gaan ze samen met ons naar de bank enzo.. Ahja, voor ik het vergeet te zeggen: het is hier super warm!!! Echt niet normaal hoeveelwe hier zweten. Maar nu ga ik wel afronden en wie weet schrijf ik morgen terug iets. (Er is internet bij de famillie, dus daar kan ik misschien ook iets schrijven)
Tot morgen!
Els