Ongeval..

Hallo iedereen,

Dit weekend ben ik met Mamadou (iemand van Syto) naar les iles de Saloum gegaan. Dat is ongeveer 200km van Dakar. We zijn naar daar gegaan met een soort van taxi. Dat zijn stationwagens of van die mini-busjes voor 12 personen. Die worden alleen gebruikt voor lange afstanden, maar het probleem daarmee is dat ze alleen vertrekken als ze vol zijn. Dus wij hebben 1u30 moeten wachten voor die vertrok. En dan heeft Mamadou nog 2 extra plaatsen 'gekocht' om een beetje ruimte te hebben, want anders waren we gewoon verpletterd. Dat is zoals op de achterbank van een auto maar ipv met 3 personen met 4.. En dat voor een rit van 3u30! Maar eens we waren toegekomen was het daar echt wel mooi. Zo een klein hotelletje met zwembad en allemaal van die huisjes met rieten daken. De muren zelf waren wel van steen, maar overal in het dorpje zelf waren het echt van die hutten. Echt mooi omm te zien. Tegen 16u zijn we dan een piroque gaan huren (zo een lang smel bootje dat we al is genomen hadden om naar ile de ngor te gaan. Het verschil was dat we daar met 50 personen in zaten en nu met 3. We hebben verschillende eilanden bezocht en dat was heel mooi. Dan s'avonds zijn we naar een 'boite' gegaan. Dat was wel leuk voor 5 min maar dan.. Zoals ik al zei zijn er veel problemen met de elektriciteit en daar dus ook. Na 5 min viel de elektriciteit uit en dat heeft geduurd tot 4u s'ochtends. De volgende dag hebben we dan ontbeten aant het zwembad in een ligstoel met het zonnetje op ons gezicht. En 10 min later begon het plots uit het niets super hard te regenen. Daarna zijn we dan onze spullen gaan nemen en vertrokken. Omdat het zondag was, waren er niet veel 'taxi's' die naar Dakar gingen. Dus daarom heeft de zoon van de eigenaar van het hotel ons tot het eerste iets grotere dorp gebracht met een veroest vrak. Daarna hebben Mamadou en een koppel dat ook richting dakar moest een half uur onderhandeld en uiteindelijk hebben ze toch iemand gevonden die bereid was ons tot Mbour te brengen. Na een uur zijn we daar dan toegekomen. Ze zeiden me dat eens we daar waren er genoeg 'taxi's' naar Dakar reden. Maar na een half uur was er nog altijd geen gestopt. Daarom stelde dat andere koppel voor om 'le car' (die witte busjes waar ik in het begin zo veel schrik voor had) te nemen. Ik had er niet veel zin in, maar het was beter dan daar in de regen te blijven staan. Als het busje eindelijk vertok had ik wel grote honger dus ik nam mijn koekjes (die ik altijd bij mij heb). Doordat ik aan het venster zat was ik al helemaal nat van de regen. En dan plots (we waren nog geen 5 min vertokken) maakte de chauffeur een brute beweging. De weg zat vol putten en daarom rijden ze allemaal zigzag om ze te vermijden, maar deze put had hij te laat gezien. Hij trok aan het stuur omdat hij bijna de berm inreed en dan weer naar de andere kant. Maar het was te laat, door de regen en de slechte weg begon de bus te waggelen. Van de ene kant van de wielen naar de andere kant (telkens op 2 wielen). Vele mensen rond mij begonnen te schreewen. Ook Mamadou. Maar in paniek duwde de chauffeur hevig op de rem en door de hoge snelheid die hij had en de slechte banden begonnen we te slippen. Dan is hij de kant afgereden en zijn we 2 keer overkop gegaan. Maar veel herinner ik er mij niet meer van. Ik heb mijn ogen dichtgekepen en dan weet ik het niet meer. Toen we eindelijk stil lagen had ik overal pijn maar het eerste waar ik aan dacht was: ik moet hier uitgeraken. Onder mij lagen verschillende mensen en ik ben door de vooruit naar buiten gekropen. Daar stond Mamadou en hij heeft mij opgepakt en onder een boom gelegd die wat verder stond. Dan ben ik echt begin wenen van de schrik. Ik wist niet meer wat er gebeurde. Ik hing vol bloed en had overal pijn. Rond mij waren veel mensen aan het schreeuwen van de pijn. Achteraf bleek dat ik vele bulten heb en blauwe plekken en ook veel schrammen, maar het meeste bloed op mij was van andere mensen. Zo bang dat ik had. Dan zijn er veel mensen gestopt om te helpen en na een half uur kwam Mamadou me halen om te zeggen dat hij iemand had gevonden die naar Dakar ging. Ondertussen was er nog maar 1 politieman toegekomen en nog steeds geen ambulance. We zijn vertokken en verder heb ik niets meer van het ongeval gehoord. Ik hoop dat er geen doden waren, maar er waren wel enkele mensen buiten bewustzijn. Onderweg heb ik dan geprobeerd te slapen, maar dat ging moeilijk want ik zag telkens weer het ongeval voor mij en ik had overal pijn. Ik weet dat ik heel veel geluk heb gehad. Want als die bus op die boom was gekanteld die 10 meter verder stond, dan denk ik niet dat ik dit nog kon vertellen. Nu gaat het al veel beter met de pijn (de eerste 2 dagen was veel erger: ik kon mijn nek en rug bijna niet bewegen). Maar 1 ding is zeker: ik zet nooit meer 1 voet in zo'n bus!!!

Daaag (vandaag laatste week begonnen)!
Els