Hallo!
Ik weet dat ik had gezegd van elke dag iets te schrijven, maar dat zal dus niet lukken. Het internet bij de familie moeten we betalen en dat is vrij duur. Maar als ik tijd heb zal ik naar het kantoor van Syto gaan (das hoe WEP hier noemt). Daar mogen we gratis op internet, maar dat is wel een half uur stappen in de snik hete zon.. Dus ik zal nog wel zien. Ik had ook gezegd om foto's op internet te zetten, maar das ook te moeilijk. Alles werkt hier zo anders en ik ben al niet zo goed met al die computerdingen.. Dus ik zal nog wel zien.
Gisteren zijn we met onze begleider(Mamadou) naar Ile de Goree gegaan. Das een eilandje vlak bij Dakar. Maar voor we daar waren, hebben we veel moeten wachten. Volgens mij bestaat het leven van de mensen hier voor de helft uit wachten. We moesten om 10u op het kantoor zijn dat we de boot van 10u30 konden nemen, maar dan moest Mamadou nog een formulier invullen en nog iets dat hij vergeten was, en uiteindelijk was er 1u30 voorbij. Dan gingen we onderweg nog even bij zijn neef langs, want misschien wou die wel mee gaan. En die wachtte dan nog op vrienden en ook daar hebben we nog 2 u moeten wachten. Uiteindelijk hebben we dan toch nog de boot van 14u30 gehaald. Daar is het echt een mooi landschap En omdat het zo mooi weer was zijn we met kleren en al in zee gegaan.
Vandaag ben ik samen met iemand anders van Syto (Moustafa) naar mijn werk gegaan. Blijkbaar moet ik dus in een ziekenhuis werken. Daarvoor moet ik 30min in een busje zitten. Dat zijn dus van die witte camionetten waar echt alles aan verroest is. In de bodem zitten zelfs gaten. En die busjes zitten dus super voil (mensen op het dak en in de deuren). Ik heb echt bang om die alleen te moeten nemen. Want om die te doen stoppen enz moet je ook veel moeite doen. De mensen van hier springen er soms uit, maar dat durf ik niet ze. Maarja, we zien we..
Morgen moet ik dus terug naar daar om kennis te maken met de dokter en de verpleegster en vanaf maandag moet ik dan werken ginder. Ik weet wel nog niet wat ik moet doen, maar ik hoop dat het niet te moeilijk zal zijn, want ze dachten eerst dat ik een dokter was of toch studeerde voor dokter of verpleegster. Maar toen ze in mijn dossier keken en zagen dat mijn mama dokter is, zeiden ze dat ik dan toch weet wat ik moet om de eerste zorgen toe te dienen. Aiaiai.. Daar heb ik dus schrik voor, want ik weet echt totaal niet wat ik moet doen als iemand iets voorheeft.
Nu ga ik verder de was doen, want alles is hier met de hand. Voor zolang er nog water is, want gisteren was er geen water en dus heb ik me moeten wassen met een ton water die ze in reserve hadden. Het is hier dus echt aanpassen, maar op een leuke manier.
Daaaag!
donderdag 7 augustus 2008
Abonneren op:
Posts (Atom)